من دارم تغییر میکنم

دیروز ماشین نداشتم و با تاکسی ( ون) رفتم خونه توی مسیر یه اقایی کنارم نشسته بود که هی گوشیش زنگ میخورد و اینم با عصبانیت جواب میداد که چیه چرا زنگ میزنی و اون هی زنگ میزد و از صحبتها معلوم بود که دوستن و اقا 45 دقیقه منتظرش مونده و اونم نیومده خانمه هر چی میخواست بهش میگفت و اقا بهش میگفت بزار من تو تاکسیم پیلده میشم هر چی لایقته رو بهت میگم . دهنتو میبندی یا من زحمت بستنشو بکشم و خیلی ازین حرفا خلاصه این خانم اینقدر زنگ زد تا اینکه توی صحبتش با ااچیزی گفت که اقا خندید و اشتی شدن و هی اقاهه میگفت ببین من نمیتونم حرف بزنم بزار پیاده شم که خلاصه به مقصد رسید و پیاده شد تا اون پیاده شد همه مسافرا که چند تاشون دخترای دانشجو بودن ترکیدن از خنده و گفتن وای چقدر بی اعصاب بود و اون یکی میگفت دختره ببین چقدر بدبخت بود هی التماس این مو قشنگ میکرد و .... یک عالمه حرف و قضاوت و نگاههای انچنانی . 

راستی چرا ما برای همچی نظر میدیم و از دید خودمون میسنجیم . چرا فکر میکنیم یارو عقل نداره  یا بدبخته یا هر عیب دیگه ای رو روش میزاریم نمیدونم . من خودم از یه جایی تصمیم گرفتم دیگه قضاوت نکنم . و جدیدن حتی تصمیم گرفتم دیگه درباره مادر فولاد زره هم خوب حرف بزنم و بهش بگم خانم جون باید همچی درست بشه و اول اید برای درست کردنش از خودم و ذهن خودم شروع کنم چون ماها همیشه میخوایم همچی درست بشه اما خودمون یکم زحمت نمیکشیم برای ساختن و درست کردنش . البته من به همه این نتایج جدیدن رسیدم گرچه قبلا هم برای بهبود رفتارم و نگاهم صحبت کردم با خودم و تصمیم گرفتم اما عمل نکردم و دیگه قطعا میخوام طرز فکرمو . رفتارمو. نگاهمو عوض کنم . چون دوست دارم همچی رو زیبا کنم و این زیبایی حاصل نمیشه مگر اینکه تغییرات و خواست هامو از خودم شروع کنم دعا کنید بتونم 

و قدم اول این بود که به خانم جون زنگ زدم و حالشو پرسیدم و تصمیم گرفتم ده روزی یکبار بهش زنگ بزنم 

وایییییییییییییییییییی یه مورچه رو میزم داشت قدم میزد پرتش کردم پایین 

خاطرات روزانه من ...